Merhaba arkadaşlar burada sizlere Vampire Knight fanficimi sunmak istiyorumm ^^ İlk 5 bölüm, kendi statülerimin biraz altında buna inanıyorum ancak daha sonraları eksinlikle güzelleşecektir
Bunun nedenide hikayeyi yazarken 6 aylık bir ara vermiş olmam ^^ Lütfen yorumlarınızı benden esirgemeyin
“Son gül yaprağı da satranç tahtasının üzerine düştüğünde…Savaş gerçekten bitmiş ve kazanan nihayetinde belirlenmiş olacak..”Vampire Knight; Roses on the Chess“Bildiğimizi sandıklarımız aslında bizim yanılsamalarımızdan mı ibarettir? Kim gerçekten her şeyi bilebilir ? Herkes her şeyi bildiğini sanabilir ama ya biri gelip bütün bildiklerini alt ederse o zaman ne olacak ?
Zaman ve mekan, beynimiz her şeyi hatırlama gücüne sahiptir. Ancak beynimizi kullanabildiğimiz kadarıyla hatırlarız anılarımızı… Beynimizi kullanmak bir sanattır ancak, bunu yapmayı istemiyorsak ne olacak?
İstemsiz yaptığımız çoğu hareketi “içimden bir ses diyor ki” şeklinde yorumlarız. O içimizdeki ses, her zaman doğruları söyler biz fark etmesekte. Neden mi? Çünkü ruh, her şeyi bilir . Ama beden sadece ruhun izin verdiği kadarıyla hükümlüdür. Hem ruhuna, hemde bedenine hükmedebilen kişi, her iki ırkında hem ümidi, hemde yok oluşu olacaktır ve her iki ırktan da sonsuz saygı görecektir.”
--Tamam bu kadarı da çok saçma. Lütfen bana hatırlat neden bu saçma sapan kehanetleri okumak zorundayım ?
--Bely..Lütfen..Bunlar kehanet değil,bunlar öngörüler…
--Püfff tamam anladım senin hislerin çok kuvvetli ve bir şeylerin yaklaştığını hissediyorsun ama lütfen… Artık en iyi bildiğimiz işi yapalım..*Sinsi bir gülümseyişle* Birkaç vampir pataklayalım…
------------------------
--Zero!!!! Beni beklesene hep senin peşinden koşmak zorundamıyım ben !!
--O zaman beni takip etmekten vazgeç Yuuki…Sadece biraz yalnız kalmak istiyorum hepsi bu !
--Ama eğer yalnız kalırsan birine zarar verebilirsin
--* Tip tip bakar*
--Tamam sustum *-*
“Müdür Cross penceresinden çıkıp bağırmaya başlar”
--Yuuki!!!!!! Benim tatlı kızımmm !!!!! Zeroooo!!!!! Yakışıklı oğlummmm!!!! Hadi buraya gelin babanızın söyleyecek şeyleri varrrr!!!! (muki)
--Bu adam beni birgün öldürecek >___<
“ MÜDÜR CROSS’un Odası”
--Neden gene bizi buraya topladın biraz sonra gece sınıfı dağılacak
--Benimm tatlı vampirlerim hiç kimseye zarar vermezler merak etme Zero-kun
-- Ô___ô
--Bana karşı o kan emicileri savunma diye düşünüyorrr *0*
--Neyse sizi buraya boşu boşuna getirmedim…
--“işte buna inanmam”
--Bugün okulumuza iki yeni öğrenci gelecek. İsimleri Bely ve Anya Lumieré…Kendilerini gündüz sınıfına alacağım. Onlarla ilgilenmenizi ve okulumu en iyi şekilde tanıtmanızı istiyorummm…
--Onları özel yapan şey ne Müdür Cross? Kendi başlarına eğlenebilirler…
--Evet ama Anya bir satranç dahisi ve Bely’da tam bir atlet. Başarıları , okulumuzun profilinde güzel durabilir.
----------------------------
“Şu işe bak..Küçük yaramaz kız kardeşim ve ben Cross Akedemisi’ndeyiz işte.Burası hakkında en az 100 tane hurafe duymuş olmalıyım. Gece sınıfı ve gündüz sınıfı. Herkes gece sınıfının zengin ve başarılı öğrencilerin okuduğu özel bir bölüm olduğunu düşünüyor ama hepsi çok yanılıyor. Zavallı insanlar..Başlarının hemen yanında olup bitenlerden habersizler ve haberleri olduğu takdirde de hafızaları siliniyor.
Bana kalsa insanlara onların aslında ne olduğunu söylerdim böyleliklede Belinda ve bende işimizi açıkça yapabilirdik. Maskeler ve abartılı kostümler olmadan. Ama madem üstlerimiz böyle olmasını emrediyor, bizde buna uyacağız…”
--Anyaa!!!! O kadar çok düşünüyorsun ki bazen beynin bozulacak diye korkuyorum. Hadi düşünüyorsun bari bide ne düşündüğünü söyle !!! 5 senedir ağzından bir gıdım laf alamadım…
--Yapma Bely…Şu dünyada seninle konuştuğum kadar kimseyle konuşmadım ben.
--Oda benim zorumla oluyor zaten..Allahtan benimle tanıştın da biraz dışarıya açıldın cık-cık
--Bely emin ol ki senin hızına yetişebilecek bir insan henüz doğmadı!
Bely yüzüne Anya’ya döndü ve kışkırtıcı bir şekilde gülümsedi
--Belki bir vampir vardır ve onu öldürmeden önce birkaç laf etme fırsatım olur ne dersin ^^
--------------------
--Evet arkadaşlar bu iki hanım sınıfımızın en yeni öğrencileridirler. Bayan Anya Lumieré ve bayan Bely Lumieré e sizin adınıza hoş geldiniz diyorum..Evet bayanlar boş bulduğunuz sıralara oturun…
--Teşekkürler sensei…
Bely, beceriksizce öne doğru eğildi ama Anya oldukça profesyonel bir biçimde selam verdi ve boş buldukları yerlere geçtiler. İkiside İngiltere’de, yani en büyük vampir avcılarının bulunduğu yerde yaşıyorlardı. Anya,tam bir İngiliz hanımefendisi olarak davranmakta hiç zorluk çekmezdi. O bayan mükemmeldi… Boş zamanlarında el işi yapar, harika keman çalar ve sorunlara çözümler bulurdu. Fazla konuşmazdı, hatta sadece Bely ile konşurdu..
Bely.Anya’nın kardeşi... Ama gerçek kardeş değillerdi. Anya, Bely’den 1 yaş küçüktü ancak bu,Bely ile aynı sınıfa gitmelerine engel değildi.
Bely, Anya’nın gerçek soyadının efendilerinin yani Ameryliss ailesinin evlatlığı idi. Ameryliss, bulundukları zamanın en büyük vampir avcısı ailesiydi. Anya’da ailesinden gelen bir potansiyelle vampir avcısı idi. Bely’de onun ekip arkadaşıydı. Bely’nın Ameryliss ailesinden önceki ailesi , vampirler tarafından öldürülmüştü ancak onlarda vampir avcılarıydılar. Bu nedenle Bely’da , geçmiş ailesinden kalan bir yetenek vardı ve Anya ile mükemmel bir takım oluşturuyorlardı. Ancak Bely’da doğuştan gelen bir yetenek vardı ve maalesef kendi dahi gerçek ailesinden ona kalan bu mirası bilmiyordu.Çünkü gerçek ailesini bilmiyordu. Yada şöyle demek daha doğru olur ; Hatırlıyordu ama, kalbi, beyninin bu anıları su yüzüne çıkarmasına izin vermiyordu. Bir keresinde hatırlamayı denemişti ama gördüğü ilk şeyden korkup bu işi bir daha asla yapmayacağına yemin etmişti..Bu şeyin ne olduğunu ise kimseye söylememişti..
Anya, kısa pembe saçlı yeşil gözlü güzelce bir kızdı. Güzelliğini göstermekten çekinmezdi.Zaten o hanımefendi havasıda tam güzelliği ölçüsünde uyumluydu. Zamanında Bely ve Anya, inanılmaz bir ikiliydi. İkiside tam birer prensesti. Anya, zekasıyla ve konuşmalarıyla herkesi büyülerken,Bely canlı ve sevimli tavırlarıyla insanları eğlendiriyordu. Çünkü genelde aynı ortamı soludukları insanlar hep siyasi konuşmalardan sıkılmış olurlardı.
Anya her zamna bakımlıydı. Ama Bely, artık ilgi çekmekten sıkılmıştı. Okula giderken uzun belinden aşağı dökülen saçlarını iki yandan örgü yapardı ve kocaman gözlükler takardı.İnsanların kendisine bakmadıklarını bilmesi onu rahatlatırdı çünkü hata yapma sıkıntısı yoktu. Yinede Anya’nın yanında dolaşmasından kaynaklanan bir sebeple gözleri fark edebiliyordu.
--Hey saçlarını çok beğendim nerede yaptırdın !
--Merhaba ben Cecil , birlikte takılabilirmiyiz ?
--İşte bu harika ! Gece sınıfındakiler kadar havalı bir öğrenci !
Bely yarım ağız Anya’nın çevresini sarmış kalabalığa gülümsedi..Eskiden bu ilgi ikisine birden gösterilirdi ama Bely kendini çirkinleştirmesinden hiç şikayetçi değildi.Birden düşünceleri yandan gelen bir sesle kesildi
--Sınıfımıza hoş geldin ! Ben Yuuki ve sende Anya’sın , yada Bely öyle değimli ?
--Sanki başka seçenek kaldıda..
Yuuki sinirlice arkasını döndü..Beyaz saçlı bir çocuk sırasından kalkmış kapıya doğru yönelmişti.Bely çocuğun yüzünü görememişti ama çocuk bir selam verme gereği bile duymadan Yuuki’yle konuşmaya başladı
--Müdür gene saçma sapan şeyler yüzünden beni çağırırsa nerede olacağımı biliyorsun Yuuki..
--Tamam Zero git ve atınla ilgilen ben her işe koşarım zaten sen hiç merak etme!!!
Ve Bely’nın suratına yerleşen şok etkisi.. Aynı isim…
“Zero’mu ?”
Şimdilik bu kadar umarım beğenirsiniizz ^^
Ptsi Ara. 14, 2009 8:59 am
