Alacakaranlık

Konu: Alacakaranlık Ptsi Ara. 14, 2009 5:30 pm

Ay bulutların arkasına usulca gizlenmişti. Gökyüzü bulutluydu. Birtek yıldız bile yoktu. Bu iyi miydi? Ahh evet kesinlikle tam Sorcha'ya göre bir geceydi. Sessizce gölün yanındaki bir ağacı gözüne kestirdi.
Sinirli olmadığı, korkmadığı zamanlar, lanetle başa çıkmak daha kolay oluyordu. Derin bir iç çekti. "Can sıkıntısına benim bile çarem yok!" diye tısladı. Gidip ağaca yaslandı. Element terazisini yanına koydu. İçinden "Hadi ama neden bu kadar boşum ki?" diye söylendi. Dışarıdan olgun biri gibi görünmek zorundaydı. O bir safkandı. Onurunu korumalıydı. "Hep aynı zırvalamalar!" diye düşündü. Ona göre kendisi sıradan biri gibiydi. Ama asla bir insanla kendisini kıyaslamazdı. Çünkü onlar Sorcha'ya göre aciz insanlardı. Bir bakıma doğruydu. "Tanrı aşkına bir insanın bir vampiri silahsız yenme olasılığı yüzde kaç?" diye homurdandı. Son günlerde Demonde sorununu duymadığı için beyninin hepsini kullandığını düşünüyor ve bu yüzden eski sorunları üzerinde daha fazla düşünüyordu. Yalnızlıktan korkar bir hale gelmesinin nedeni yenilmez bir safkan olsa bile kontrolünü kolay yitirmesiydi. Gözlerini kapattı ve etrafı dinlemeye başlamıştı. O sırada ağacın tepesine bir kuzgun konduğunu hissetti. Gözlerini açtı ve elini kuzguna uzattı. Annesi -öz annesi- kuzgunların özel yaratıklar olduğunu düşünüyordu. Tamam biraz çirkindiler ama bu evde olma hissinin küçük bir kusuru gibiydi.

Konu: Geri: Alacakaranlık Ptsi Ara. 14, 2009 9:06 pm

Nymphadora daracık göl yolunda yavaş adımlarıyla ilerliyordu..Kafası ara sıra sağa sola gidiyor,ağzından şarkılar mırıldanıyordu..Eee,kendi şarkılarıydı elbette..Sonuçta bir yazardı Nymphadora..Yolda sağa sola bakarken - biranda bir ağaç onun dikkatini çekiverdi..Ayaklarından çıkan sesler,yavaş yavaş azaldı..Siyah saçlı ve kendi kendine mırıldanan birini görüyordu orada..Ağzını sağ tarafı yukarı doğru kıvrıldı,ve sağ elini cebine koyarak sallana sallana ilerlemeye başladı..Aslında hemen birileriyle tanışmak istiyordu Nymphadora,gücü için..

''Bu ay size armağan gelsiz,sonsuz bucaksız teninize hafifçe dokunsun,gece sizle dolsun..'' diye başladı ilk cümlelerine Nymphadora..Şiir yazmadada iyi sayılırdı - genelliklede kafiyeli konuşurdu - hatta neredeyse her zaman da denilebilirdi..Yavaş yavaş siyah kadına yaklaşıyordu..Kadına bir şeyler söylemek istedi yine..

''Ay sanki sizin için doğmuş,
siyah saçlarınızı parlatıyor,
sanki gün ışığı gibi,
yüzünüzü aydınlatıyor..

Bu bulutlu gecede,
duyabiliyorum eski yağmurları,
hepsi sizin adınızı mırıldanıyorlar..
Sayın..?''

dedi ve şiirini oracıkta bitirdi..Daha kadının adını bile bilmiyordu,tanışmak için iyi bir başlangıç olacağını düşünüyordu..

Konu: Geri: Alacakaranlık Cuma Ara. 18, 2009 2:45 pm

''Bu ay size armağan gelsiz,sonsuz bucaksız teninize hafifçe dokunsun,gece sizle dolsun..'' Sorcha hafice irkildi. Biri ya sesli şiir okuyor yada kafiyeli konuşmayı seviyor olabilirdi.
''Ay sanki sizin için doğmuş,
siyah saçlarınızı parlatıyor,
sanki gün ışığı gibi,
yüzünüzü aydınlatıyor..

Bu bulutlu gecede,
duyabiliyorum eski yağmurları,
hepsi sizin adınızı mırıldanıyorlar..
Sayın..?''

Sorcha özleminin bu eşsiz şiirle sonlandırıldığına memnundu. Şiiri okuyan ses melodi gibiydi. Sıcak bir tınısı vardı. Ardından "Sorcha adım Sorcha!" dedi. Sesi gücünü ve vampirliğini yansıtıyordu. Medeniyetten uzak bir tanrıça gibi çıkmıştı. Hırçın kendini beğenmiş büyüleyici... Sonuç olarak iyi bir izlenimdi. Beyninde Haruka'nın sesi yankılandı. "Bir safkan gibi..." ses gittikçe kısıldı. Sorcha'nın içi huzurla doldu. Sonra şair vampirin kim olduğunu görmek üzere yüzünü ona döndü. "Bu yetenekli vampirimizde bana ismini söylerse çok mutlu olurum!..." diye devam etti. Sesinde emir tonu yoktu ama bu onu daha zorlayıcı yapıyordu.

Konu: Geri: Alacakaranlık Cuma Ara. 18, 2009 4:29 pm

"Sorcha adım Sorcha!"

Nymphadora'nın yüzünde bir gülümseme oluştu..Sorcha ismi çok asil bir isim gibi geliyordu kulağa..Yeniden gülümsedi - tam bir şey diyecekken,Sorcha ondan önce davrandı ve dudakları oynamaya başladı..

"Bu yetenekli vampirimizde bana ismini söylerse çok mutlu olurum!..."

Nymphadora ilk önce bir güldü ve daha sonra melodik sesi yeniden gelmeye başladı.. ''Adım Claire Nymphadora..Soy adım yok..Ancak istersen bana Rose diyebilirsin..Çoğu kişi bana Rose der..'' dedi ve gözlerini kısarak ciddi bir yüz takındı kendine..

Elini sıkıp yumruk yaptı - aslında Rose ismi hem hoşuna gidiyordu,hemde gitmiyordu..Bunun üzerine derin bir nefes alıp verdi ve Sorcha'nin büyük bir ihtimalle neden ona Rose dediklerini soracaktı - ya da tahminde bulanacaktı..

Konu: Geri: Alacakaranlık Cuma Ara. 18, 2009 4:38 pm

''Adım Claire Nymphadora..Soy adım yok..Ancak istersen bana Rose diyebilirsin..Çoğu kişi bana Rose der..''
Sorcha başını arkasına attı ve kocaman ve çekici bir kahkaha attı.
"Neden Rose?"
Sorcha Rose'un elini sıktığını hissetti. Sanırım iyi bir noktaya değinmişti. Ama zorlayıcı olmamak adına dudaklarını hoşnutsuzlukla büktü. "İstersen söylemeye de bilirsin!" dedi. Zaten eninde sonunda öğrenirdi. Sonra rüzgar hafifce saçlarını havalandırdı. Sorcha gökyüzüne baktı. Oldukça kayıtsız bir hareketti. Ayın bulutlar arkasına tekrar girdiğini gördü. Sorcha bunu çok sık yapıyordu. Geceye hükmekmek ve doğal şeyleri bozmak hoşuna gitmiyordu. Ama karanlığı seviyordu ve karanlık onun için gece demekti. Bu güçler elinde olduğu sürece her gökyüze baktığında havanın böyle olmasını istiyordu. O maske takarak dolaşmak yerine orjinal olmak istiyordu çünkü o bir gece yaratığıydı. Varlığını geceye borçlu bir gezegende doğmuştu ve ona göre dünyada varlığını karanlığa borçluydu.

Konu: Geri: Alacakaranlık Paz Ara. 20, 2009 3:45 pm

Claire düşünceli bir şekilde yere bakıyordu..Ara sıra kumral saçları hafifçe küçük bir dalga gibi sallanıyordu..Ancak biranda düşünceleri bozuldu ve Sorcha'ya geri döndü..

"Neden Rose?"

Hmm..Claire gözlerini kapadı ve tam söze başlayacakken ağzı aralık kaldı..

"İstersen söylemeye de bilirsin!"

Claire gözlerini açtı ve gülümsedi..Söylemek istiyordu,en azından biriyle paylaşabilirdi bu konuyu..Ağznı hafiften açtı ve kısık sesle konuşmaya başladı,Rose..

''Bana Rose diyorlar,çünkü ne kadar güzel olsam da,dikenlerim batıyormuş..'' dedi.Burdaki mesajı almasını umuyordu..

Konu: Geri: Alacakaranlık Paz Ara. 20, 2009 5:25 pm

''Bana Rose diyorlar,çünkü ne kadar güzel olsam da,dikenlerim batıyormuş..''
Sorcha sözlerdeki her imayı anlamıştı. "Ahh tabi güzelliğin konusunda yalan söylemiyorlar! Ama hala dikenlerinin ne olduğunu anlamadım bilirsin merak" dedi. Sonra gözlerini kıstı ve gülümsedi. Tekrar kızın konuşmasına fırsat vermeden "Karanlığı sever misin?" diye sordu. Kız şair gibiydi. Sözleri kulağa hoş geliyordu bu yüzden onu konuşmaya teşfik edecek bir şeyler arıyordu. Ayrıca hoş bir kızdı. Sevilmeye değerdi. Güzel ama dikenli sorcha diken kelimesini aklına getirince güldü. Zaten birileriyle konuşmak düşünmemesini sağlıyordu yani pekçok noktadan iyi bir durumdu.

Konu: Geri: Alacakaranlık Çarş. Ara. 23, 2009 12:34 am

Claire ona gelen sesi duydu..

"Ahh tabi güzelliğin konusunda yalan söylemiyorlar! Ama hala dikenlerinin ne olduğunu anlamadım bilirsin merak"

Rose yine başlayacaktı ki - bu sefer başlamadı,bilerek..Sadece hafiften kendi kendine güldü..

"Karanlığı sever misin?"

Claire gözlerini yere dikti ve melodik sesiyle yine konuşmaya başladı..''Birinci sorudan başlayalım..'' dedi ve Sorcha'ya gülümseyerek baktı..Arkadaşça bir gülümsemeydi bu.. ''Dikenmiş,çünkü gerçekte aslında çok kötü biriyimdir,böyle göründüğüme hiç bakma,hemde hiç..Geçmişim gerçekten çok kötü,yani bu yüzden karanlığıda seviyorum..Geçmişim karanlığa dayanıyor..Ve galiba,iki sorunuda yanıtladım..'' dedi ve iki kaşını kaldırarak Sorcha'a bakıp güldü..

Konu: Geri: Alacakaranlık Cuma Ara. 25, 2009 4:39 pm

''Birinci sorudan başlayalım..''
Rose Sorcha'ya dostça gülümsedi. Sorcha da ona aynı şekilde karşılık verdi.
''Dikenmiş,çünkü gerçekte aslında çok kötü biriyimdir,böyle göründüğüme hiç bakma,hemde hiç..Geçmişim gerçekten çok kötü,yani bu yüzden karanlığıda seviyorum..Geçmişim karanlığa dayanıyor..Ve galiba,iki sorunuda yanıtladım..'' diye devam etti. Sorcha gülümsedi. "Hiç reddedildin mi, Rose? Hiç sahip olamayacağın bir şeye ölesiye sarıldın mı? Ve sonunda da onu kaybettin mi?" dedi. Yine gülümsedi. Ancak bu sefer kendisini gülümsemek için zorlamıştı. Evet aynen öyle yapmıştı. İçine büyük bir acı oturmuştu. O bir şeyi -sevdiği kişiyi- böyle kaybetmişti. Şimdi aynı yerde olsalar bile o sadece bir türdeşi gibi görüyordu sorcha'yı... Yada sorcha öyle düşünyordu. Belki oda dikenli SİYAH bir güldü bir zamanlar. Ancak şimdi sadece çiçeği kalmıştı bu gülün...